Nishiki-Koi

In de tijd dat Japanse sake in vaten werd geleverd, was rijst een kostbaar goed. En zo was de sake die van deze rijst werd gemaakt ook.

Om de winst te maximaliseren, verwaterden de brouwerijen hun sake voordat ze deze aan de sakewinkels leverden. En ook de sakewinkels verwateren op hun beurt hun voorraad voordat ze die aan de consument verkopen.

De frauduleuze praktijk werd zo alledaags dat uiteindelijk een term werd bedacht om naar zo'n sake te verwijzen: kingyo-shu (goudvis sake), wat betekent dat de sake zo verwaterd was dat goudvissen erin konden zwemmen.

De 250 jaar oude sake brouwerij Imayotsukasa nam nooit deel aan een dergelijke praktijk. In feite, zoals de legende zegt, onderhouden ze uitstekende relaties met de sakewinkels die hun pure sake op prijs stelden.

De sakebrouwersfamilie besloot een sake te creëren dat geïnspireerd was op dit belangrijke deel van de geschiedenis van de sakebrouwerij.

Over hoe deze sake gemaakt wordt is bitterweinig bekend, enkel het accent op "genchu" wat betekend dat de sake niet gedilueert is.